ΠΡΟΣΤΑΣΊΑ Ή ΑΠΟΣΤΑΣΊΑ; Ο ΓΕΝΙΚΌΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ ΠΕΡΊ ΠΡΟΣΩΠΙΚΏΝ ΔΕΔΟΜΈΝΩΝ (ΕΕ 2016) ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΌ (CIVIL) ΣΥΜΒΌΛΑΙΟ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑΣ

ΑΝΑΒΟΛΗ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ ΛΟΓΩ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ

ΠΕΜΠΤΗ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2020 | 17:00-20:00 | ΑΙΘ. ΕΑΕ (318) ΓΥΑΛΙΝΟ ΚΤΙΡΙΟ | ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΗΛΙΑΣ | ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ: ΣΟΦΙΑ ΒΙΔΑΛΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΥ


Ως απάντηση στο ζήτημα της διαχείρισης της πληροφορίας στη σύγχρονη εποχή της ψηφιακότητας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε το 2016 το νέο Γενικό Κανονισμό Προστασίας Δεδομένων που ενσωματώθηκε σταδιακά στο εθνικό δίκαιο των μελών-κρατών ως το 2018. Ως καταστατικός –και υπερεθνικός– χάρτης δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των πολιτών της ΕΕ, δημιουργεί ένα νέο νομικό-κανονιστικό πλαίσιο αποθήκευσης κι επεξεργασίας των δεδομένων, εντός του οποίου η εικόνα του ανθρωπίνου προσώπου αντιμετωπίζεται ως ταυτοποιητικό και ιδιοκτησιακό προσωπικό δεδομένο. Η ένταξη των εικονοπροσώπων-δεδομένων στην κυκλοφορία της δημόσιας πληροφορίας προϋποθέτει τη  συναίνεση –κατά περίπτωση– των συμβαλλόμενων μερών, πλην εξαιρέσεων που κατά βάση αφορούν τη σφαίρα της κρατικής ασφάλειας και κυριαρχίας. Ωστόσο, ιδιοκτησία, ταυτοποίηση και κατά περίπτωση συναίνεση στη χρήση της προσωπικής εικόνας αφενός εισάγουν κριτήρια αγοράς και διακυβέρνησης στην κοινωνική κατασκευή του ορατού κι αφετέρου μοιάζουν να ακυρώνουν αυτό που η Ariella Azoulay περιέγραψε ως Πολιτικό Συμβόλαιο της Φωτογραφίας (Civil Contract of Photography): την -εν δυνάμει- απολύτως συμπεριληπτική κοινότητα πολιτών που δημιουργείται άπαξ με τη γέννηση του φωτογραφικού μέσου και τη διαρκώς και άρρητα ανανεούμενη συγκατάθεσή της για απρόσκοπτη κυκλοφορία της οπτικής πληροφορίας μέσα στους εναλασσόμενους ρόλους φωτογράφων, εικονιζομένων και θεατών. Με άλλα λόγια, απειλεί να διαρρήξει μία εθιμική πολιτότητα –η ύπαρξη και συνοχή της οποίας οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην υπέρβαση των διακριτικών κριτηρίων σε πολίτες και μη πολίτες, σε κυβερνώντες και κυβερνώμενους– και της κρίσιμης λειτουργίας της στην ορατοποίηση του κοινωνικού και πολιτικού, ειδικά όταν αυτό βρίσκεται στο “χείλος της καταστροφής”.

Το συγκεκριμένο σεμινάριο θα προσπαθήσει να σκιαγραφήσει πρόχειρα τη ρευστότητα, τη σχετικότητα και τις αντιφατικές διαστάσεις της συγκατάθεσης, τόσο στην ιστορική διαδικασία κατασκευής του συλλογικού οπτικού αρχείου όσο και ως βασικού στοιχείου στη δημιουργία της φωτογραφικής πολιτότητας. Η χαρτογράφηση αυτή θα αποτελέσει το συγκείμενο παρουσίασης του πρότζεκτ-βιβλίου Personae non Gratae, στο οποίο αντιπαρατίθενται o αποσπασματικός νομικοτεχνικός λόγος (discourse) περί φωτογραφίας και εικόνας εν γένει με την οπτική παρουσίαση της σύγχρονης κοινωνικής πραγματικότητας των τριών κρατών-συνόρων της ΕΕ (Ισπανία, Ιταλία, Ελλάδα), μέσα από ένα αποφατικό σενάριο προσομοίωσης θεσμικού ελέγχου και πειθαρχημένης βιοπολιτικοποίησης του βλέμματος.

 

Βιογραφικό: Η καλλιτεχνική πρακτική του Γιώργου Καραηλία αφορά κυρίως την τεχνική εικόνα. Δουλειά του έχει παρουσιαστεί σε διεθνή φεστιβάλ και εκθέσεις (Ωδείο Αθηνών, 2019 - Athens Photo Festival, Μουσείο Μπενάκη, 2018 - Whitelight Showcase, Shed, Λονδίνο, 2017 - MedPhoto Festival, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Ρεθύμνου, Κρήτη, 2016 - Paris Photo, 2015 - Fotografia Festival Internazionale di Roma, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Ρώμη, 2015), καθώς και σε διάφορες δημοσιεύσεις, συμπεριλαμβανομένου και του φωτογραφικού του λευκώματος EstrangeR (Kehrer Verlag Heidelberg, 2015). Επιπλέον, είναι κάτοχος μεταπτυχιακού στη Σύγχρονη Ιστορία κι έχει συμμετάσχει σε διάφορες πολιτιστικές και εκπαιδευτικές διοργανώσεις ως διοργανωτής, εκπαιδευτής και επιμελητής. Έχει συνεργαστεί με πολιτιστικούς φορείς και θεσμούς όπως η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, οι Σχολές Καλών Τεχνών της Αθήνας και του Κάθερες, και η Επιτροπή Cáceres 2016 για την υποψηφιότητα της πόλης ως Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης.